Ένα κλικ παραπάνω μου αρέσουν τα μυθιστορήματα που βασίζονται σε αληθινές ιστορίες. Αν και σε εσένα αρέσουν οι αληθινές ιστορίες, σου έχω 4 προτάσεις για να διαλέξεις.
Το νέο βιβλίο της Πασχαλίας Τραυλού, H Γιατρίνα, είναι βασισμένο στην αληθινή, πραγματικά συνταρακτική ιστορία που διαδραματίστηκε στο Ναγκιρέβ της Αυστροουγγαρίας το διάστημα 1911-1919. Το βιβλίο μιλάει για τη Σουζάνα Φαζέκας, με έναν τρόπο εξαιρετικά ιδιαίτερο, κάνοντας τη «Γιατρίνα» αγαπητή σε όλους.
Ας πούμε, όμως, λίγα πράγματα τη Σουζάνα Φαζέκας. Ήταν μαμή, πρακτική γιατρός και μοδίστρα κι εμφανίστηκε το 1911 στο Ναγκιρέβ. Η Σουζάνα βοηθούσε τις γυναίκες να απαλλαγούν από ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, κάνοντας παράνομες αμβλώσεις. Για τον συγκεκριμένο λόγο είχε συλληφθεί ουκ ολίγες φορές, αλλά τελικά είχε δικαιωθεί. Οι ντόπιες γυναίκες γνώριζαν πως μπορούσε να τις βοηθήσει με κάθε τρόπο.
Ήταν μια εποχή όπου μια γυναίκα δεν μπορούσε να επιλέξει τον σύζυγό της και φυσικά δεν μπορούσε με κανέναν τρόπο να πάρει διαζύγιο. Ακόμη κι αν ο άνδρας την κακομεταχειριζόταν, ήταν αλκοολικός ή βίαιος, μια γυναίκα δεν μπορούσε με κανέναν τρόπο να δώσει τέλος στον γάμο της. Τουλάχιστον, όχι νόμιμα. Η Σουζάνα Φαζέκας ξεκίνησε να δίνει στις γυναίκες δηλητήρια που έφτιαχνε ώστε να σκοτώνουν τους άνδρες τους. Πολλές γυναίκες την εποχή εκείνη σκότωσαν τους άνδρες τους και βρήκαν τη δύναμη στη Σουζάνα Φαζέκας.
Η Γιατρίνα της Πασχαλίας Τραυλού σκαλίζει το παρελθόν της Σουζάνα, αναζητώντας τα ελατήρια της ανήκουστης πράξης της, αναλύοντας τον πολύπλοκο ψυχισμό αυτής της γυναίκας αλλά και τα βαθύτερα κοινωνικά αίτια. Γιατί οι παθογενείς συμπεριφορές είναι συχνά αποτέλεσμα του περιβάλλοντος και των τραυμάτων που αυτό προκαλεί στον άνθρωπο.
Πολύ περισσότερο, αναδεικνύει το σθένος της αγανάκτησης και τον κίνδυνο που επιφέρει η καταπατημένη αξιοπρέπεια. Η εκδίκηση, η παράνοια και ο έρωτας αποτελούν στο βιβλίο ένα πολύπλοκο τρίπτυχο που αποδεικνύει πόσο ρευστά είναι τα όρια ανάμεσα στην τρέλα και την πλάνη, την αντικειμενικότητα και την ψευδαίσθηση, το φως και το σκοτάδι της ύπαρξης.
Ας πούμε, όμως, λίγα πράγματα τη Σουζάνα Φαζέκας. Ήταν μαμή, πρακτική γιατρός και μοδίστρα κι εμφανίστηκε το 1911 στο Ναγκιρέβ. Η Σουζάνα βοηθούσε τις γυναίκες να απαλλαγούν από ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, κάνοντας παράνομες αμβλώσεις. Για τον συγκεκριμένο λόγο είχε συλληφθεί ουκ ολίγες φορές, αλλά τελικά είχε δικαιωθεί. Οι ντόπιες γυναίκες γνώριζαν πως μπορούσε να τις βοηθήσει με κάθε τρόπο.
Ήταν μια εποχή όπου μια γυναίκα δεν μπορούσε να επιλέξει τον σύζυγό της και φυσικά δεν μπορούσε με κανέναν τρόπο να πάρει διαζύγιο. Ακόμη κι αν ο άνδρας την κακομεταχειριζόταν, ήταν αλκοολικός ή βίαιος, μια γυναίκα δεν μπορούσε με κανέναν τρόπο να δώσει τέλος στον γάμο της. Τουλάχιστον, όχι νόμιμα. Η Σουζάνα Φαζέκας ξεκίνησε να δίνει στις γυναίκες δηλητήρια που έφτιαχνε ώστε να σκοτώνουν τους άνδρες τους. Πολλές γυναίκες την εποχή εκείνη σκότωσαν τους άνδρες τους και βρήκαν τη δύναμη στη Σουζάνα Φαζέκας.
Η Γιατρίνα της Πασχαλίας Τραυλού σκαλίζει το παρελθόν της Σουζάνα, αναζητώντας τα ελατήρια της ανήκουστης πράξης της, αναλύοντας τον πολύπλοκο ψυχισμό αυτής της γυναίκας αλλά και τα βαθύτερα κοινωνικά αίτια. Γιατί οι παθογενείς συμπεριφορές είναι συχνά αποτέλεσμα του περιβάλλοντος και των τραυμάτων που αυτό προκαλεί στον άνθρωπο.
Πολύ περισσότερο, αναδεικνύει το σθένος της αγανάκτησης και τον κίνδυνο που επιφέρει η καταπατημένη αξιοπρέπεια. Η εκδίκηση, η παράνοια και ο έρωτας αποτελούν στο βιβλίο ένα πολύπλοκο τρίπτυχο που αποδεικνύει πόσο ρευστά είναι τα όρια ανάμεσα στην τρέλα και την πλάνη, την αντικειμενικότητα και την ψευδαίσθηση, το φως και το σκοτάδι της ύπαρξης.
Υπάρχουν πολλά μυθιστορήματα που αφηγούνται όσα συνέβησαν στην καταστροφή της Σμύρνης το 1922, αλλά ελάχιστα που μιλάνε για τα προηγούμενα χρόνια. Πώς ήταν η Ελλάδα τη δεκαετία μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους; Πώς άλλαζε η κοινωνία καθώς όλο και περισσότερα εδάφη και νέοι πληθυσμοί ενσωματώνονταν στην επικράτεια;
Ήταν αναμφίβολα μια ταραγμένη εποχή, με όνειρα για νέους αγώνες και νέες πατρίδες, αλλά και ακατάπαυστες πολιτικές διαμάχες που οδήγησαν στο να στεριώσει ο εθνικός διχασμός. Η ονειρική Σμύρνη με τη ζωντάνια της, τον ερωτισμό της, τη λάμψη, την καλοζωία της, με τους ήχους του τανγκό μιας άλλης εποχής γεμάτης δράμα και μεγαλείο θα ζει για πάντα στις καρδιές μας. Τα οδυνηρά «γιατί» που ακολούθησαν τη Μικρασιατική Καταστροφή στοίχειωσαν τις επόμενες γενιές και παραμένουν αντικείμενο έρευνας των ιστορικών και τραυματική μνήμη όλων μας.
Η Μικρασία της νοσταλγίας, της μνήμης, του σπαραγμού. Γιατί κατέληξε στη μεγαλύτερη εθνική τραγωδία του ελληνισμού η υπόσχεση της λύτρωσής της; Πώς φτάσαμε ως εκεί; Μέσα από την προσωπική περιπέτεια των ηρώων του μυθιστορήματος, ο αναγνώστης ζει βήμα βήμα τις εξελίξεις που οδήγησαν στην τραγωδία. Η Ιστορία με γιώτα κεφαλαίο είναι η συνισταμένη των ιστοριών εκείνων των ανθρώπων που βρέθηκαν στον δρόμο της και οι ήρωες στο μυθιστόρημα Για ένα τανγκό στη Σμύρνη είναι αναπόδραστα δεμένοι στο άρμα της Ιστορίας. Παρακολουθούμε τη ζωή τους, τα πάθη τους, τα λάθη και τις αδυναμίες τους καθώς γύρω τους εκτυλίσσονται οι ίντριγκες, οι μικρότητες, οι άθλιες αντιπαλότητες που οδήγησαν στη Μικρασιατική Καταστροφή. Οι υπαίτιοι έχουν ονοματεπώνυμο και τα ιστορικά ντοκουμέντα είναι αμείλικτα.
Όλοι μαζί οι ήρωες φτιάχνουν το ψηφιδωτό μιας εποχής, αλλά κι ενός εθνικού δράματος, φόρο τιμής σε εκείνες τις αλησμόνητες, τις χαμένες πατρίδες.
Η Κατάρα των Μάγιερ της Ελένης Γαληνού είναι ένα μυθιστόρημα βασισμένο στον θρύλο της χαμένης πριγκίπισσας Αναστασίας Ρομανόφ. Πρόκειται ίσως για τον πιο μυστηριώδη, διάσημο και γοητευτικό θρύλο του 20ού αιώνα.
Η ιστορία ξεκινάει στις 17 Ιουνίου 1918, μέρα της αυθαίρετης εκτέλεσης όλων των μελών της οικογένειας του Τσάρου από τους μπολσεβίκους, στο σπίτι του ειδικού σκοπού στο Αικατέρινμπουργκ, όπου τους κρατούσαν υπό αυστηρό περιορισμό. Όλα τα μέλη της οικογένειας, μαζί με τους υπηρέτες και τον γιατρό τους, συγκεντρώθηκαν γύρω στις δύο τα ξημερώματα στο υπόγειο του σπιτιού, όπου δίχως εξηγήσεις εκτελέστηκαν. Ύστερα, οι σοροί τους φορτώθηκαν σε ένα καμιόνι και πετάχτηκαν άτακτα σε έναν λάκκο σε κοντινό ορυχείο. Την άλλη μέρα, οι στρατιώτες επέτρεψαν να τους θάψουν λίγο καλύτερα για να μην εντοπιστούν εύκολα απ’ τους χωρικούς. Τότε ανακάλυψαν πως δύο από τα πτώματα έλειπαν. Έτσι άρχισε ένα ανθρωποκυνηγητό για την ανεύρεσή τους. Ο θρύλος θέλει τον Αλεξέι και την Αναστασία σαν τους δύο διασωθέντες. Λέγεται πως εκείνη κατάφερε τελικά να φτάσει ασφαλής στην Ευρώπη και να σωθεί.
Το γεγονός έγινε ένα από τα διασημότερα μυστήρια της εποχής βρίσκοντας ένθερμους υποστηρικτές. Περισσότερες από δέκα γυναίκες ισχυρίστηκαν πως ήταν η χαμένη πριγκίπισσα, κάτι όμως που δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ για καμία.
Η Ελένη Γαληνού δανείζεται αυτόν τον υπέροχο θρύλο και την οικογενειακή ασθένεια, την αιμορροφιλία, που κουβαλούσαν οι Ρομανόφ, και φτιάχνει ένα μυθιστόρημα με ιστορικές αναφορές, πλάι σε έναν εντελώς διαφορετικό μύθο, ώστε να αναδείξει τη γνωστή ιστορία μέσα από μια νέα, δημιουργώντας παράλληλα περισσότερη αγωνία και μυστήριο. Η δική της Αναστασία, που θα μπορούσε ίσως να είναι η αληθινή, δεν είναι η πρωταγωνίστρια του βιβλίου. Ωστόσο, η παρουσία της αποτελεί μια καθοριστική πτυχή του μυθιστορήματος και της κατάρας που κουβαλούν οι Μάγιερ, που είναι πλέον η δική της οικογένεια.
Ο Λιμός του Πάνου Αμυρά είναι ένα ακόμη συγκλονιστικό μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, το οποίο φωτίζει την πιο σκοτεινή περίοδο της Κατοχής, με όλα τα μυστικά της και τους άγνωστους πρωταγωνιστές. Μεταφερόμαστε στον εφιάλτη του μεγάλου λιμού, τον Δεκέμβριο του 1941. Με αφορμή μια άγρια δολοφονία ενός Γερμανού αξιωματικού και τις προσπάθειες εξιχνίασής της, μπαίνουμε στη ζωή και την καθημερινότητα των πολιτών εκείνης της εποχής αλλά και τα διάφορα κυκλώματα που ανθίζουν και πλουτίζουν από τον θάνατο.
Παρουσιάζονται ιστορικά πρόσωπα με όλα τους τα χαρακτηριστικά, θετικά ή αρνητικά. Ιστορικά γεγονότα από έναν φονικό χειμώνα, το 1941, μια εποχή που έκρυβε πολλά μυστικά και άγνωστους ήρωες.
Ο Λιμός είναι ένα καθηλωτικό βιβλίο με γλαφυρότατες περιγραφές που σου μεταφέρουν όλη τη φρίκη της εποχής. Μυθοπλασία και ιστορία είναι άριστα δεμένα και το μετατρέπουν σε ένα εξαιρετικό αστυνομικό νουάρ μυθιστόρημα.
Η Μικρασία της νοσταλγίας, της μνήμης, του σπαραγμού. Γιατί κατέληξε στη μεγαλύτερη εθνική τραγωδία του ελληνισμού η υπόσχεση της λύτρωσής της; Πώς φτάσαμε ως εκεί; Μέσα από την προσωπική περιπέτεια των ηρώων του μυθιστορήματος, ο αναγνώστης ζει βήμα βήμα τις εξελίξεις που οδήγησαν στην τραγωδία. Η Ιστορία με γιώτα κεφαλαίο είναι η συνισταμένη των ιστοριών εκείνων των ανθρώπων που βρέθηκαν στον δρόμο της και οι ήρωες στο μυθιστόρημα Για ένα τανγκό στη Σμύρνη είναι αναπόδραστα δεμένοι στο άρμα της Ιστορίας. Παρακολουθούμε τη ζωή τους, τα πάθη τους, τα λάθη και τις αδυναμίες τους καθώς γύρω τους εκτυλίσσονται οι ίντριγκες, οι μικρότητες, οι άθλιες αντιπαλότητες που οδήγησαν στη Μικρασιατική Καταστροφή. Οι υπαίτιοι έχουν ονοματεπώνυμο και τα ιστορικά ντοκουμέντα είναι αμείλικτα.
Όλοι μαζί οι ήρωες φτιάχνουν το ψηφιδωτό μιας εποχής, αλλά κι ενός εθνικού δράματος, φόρο τιμής σε εκείνες τις αλησμόνητες, τις χαμένες πατρίδες.
Η Κατάρα των Μάγιερ της Ελένης Γαληνού είναι ένα μυθιστόρημα βασισμένο στον θρύλο της χαμένης πριγκίπισσας Αναστασίας Ρομανόφ. Πρόκειται ίσως για τον πιο μυστηριώδη, διάσημο και γοητευτικό θρύλο του 20ού αιώνα.
Η ιστορία ξεκινάει στις 17 Ιουνίου 1918, μέρα της αυθαίρετης εκτέλεσης όλων των μελών της οικογένειας του Τσάρου από τους μπολσεβίκους, στο σπίτι του ειδικού σκοπού στο Αικατέρινμπουργκ, όπου τους κρατούσαν υπό αυστηρό περιορισμό. Όλα τα μέλη της οικογένειας, μαζί με τους υπηρέτες και τον γιατρό τους, συγκεντρώθηκαν γύρω στις δύο τα ξημερώματα στο υπόγειο του σπιτιού, όπου δίχως εξηγήσεις εκτελέστηκαν. Ύστερα, οι σοροί τους φορτώθηκαν σε ένα καμιόνι και πετάχτηκαν άτακτα σε έναν λάκκο σε κοντινό ορυχείο. Την άλλη μέρα, οι στρατιώτες επέτρεψαν να τους θάψουν λίγο καλύτερα για να μην εντοπιστούν εύκολα απ’ τους χωρικούς. Τότε ανακάλυψαν πως δύο από τα πτώματα έλειπαν. Έτσι άρχισε ένα ανθρωποκυνηγητό για την ανεύρεσή τους. Ο θρύλος θέλει τον Αλεξέι και την Αναστασία σαν τους δύο διασωθέντες. Λέγεται πως εκείνη κατάφερε τελικά να φτάσει ασφαλής στην Ευρώπη και να σωθεί.
Το γεγονός έγινε ένα από τα διασημότερα μυστήρια της εποχής βρίσκοντας ένθερμους υποστηρικτές. Περισσότερες από δέκα γυναίκες ισχυρίστηκαν πως ήταν η χαμένη πριγκίπισσα, κάτι όμως που δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ για καμία.
Η Ελένη Γαληνού δανείζεται αυτόν τον υπέροχο θρύλο και την οικογενειακή ασθένεια, την αιμορροφιλία, που κουβαλούσαν οι Ρομανόφ, και φτιάχνει ένα μυθιστόρημα με ιστορικές αναφορές, πλάι σε έναν εντελώς διαφορετικό μύθο, ώστε να αναδείξει τη γνωστή ιστορία μέσα από μια νέα, δημιουργώντας παράλληλα περισσότερη αγωνία και μυστήριο. Η δική της Αναστασία, που θα μπορούσε ίσως να είναι η αληθινή, δεν είναι η πρωταγωνίστρια του βιβλίου. Ωστόσο, η παρουσία της αποτελεί μια καθοριστική πτυχή του μυθιστορήματος και της κατάρας που κουβαλούν οι Μάγιερ, που είναι πλέον η δική της οικογένεια.
Ο Λιμός του Πάνου Αμυρά είναι ένα ακόμη συγκλονιστικό μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, το οποίο φωτίζει την πιο σκοτεινή περίοδο της Κατοχής, με όλα τα μυστικά της και τους άγνωστους πρωταγωνιστές. Μεταφερόμαστε στον εφιάλτη του μεγάλου λιμού, τον Δεκέμβριο του 1941. Με αφορμή μια άγρια δολοφονία ενός Γερμανού αξιωματικού και τις προσπάθειες εξιχνίασής της, μπαίνουμε στη ζωή και την καθημερινότητα των πολιτών εκείνης της εποχής αλλά και τα διάφορα κυκλώματα που ανθίζουν και πλουτίζουν από τον θάνατο.
Παρουσιάζονται ιστορικά πρόσωπα με όλα τους τα χαρακτηριστικά, θετικά ή αρνητικά. Ιστορικά γεγονότα από έναν φονικό χειμώνα, το 1941, μια εποχή που έκρυβε πολλά μυστικά και άγνωστους ήρωες.
Ο Λιμός είναι ένα καθηλωτικό βιβλίο με γλαφυρότατες περιγραφές που σου μεταφέρουν όλη τη φρίκη της εποχής. Μυθοπλασία και ιστορία είναι άριστα δεμένα και το μετατρέπουν σε ένα εξαιρετικό αστυνομικό νουάρ μυθιστόρημα.
0 Σχόλια