Πόσο αντικειμενική ή υποκειμενική είναι μία κριτική βιβλίου;

Εδώ σας θέλω. Και θα μιλήσω για εμένα για το BookLover. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου κριτικό βιβλίων... φωτιά να πέσει να με κάψει... κάθε άλλο. Νιώθω κάθε φορά πως συζητώ για το εκάστοτε βιβλίο με φίλους μου, καταθέτοντας τις παρατηρήσεις μου και τα συναισθήματα που με έκανε να νιώσω. Πολλές φορές, ξυπνά ένα βίωμά μου λόγο της ιστορίας, κάτι που έχει συμβεί πολλές φορές.

Το εύκολο κομμάτι είναι όταν συζητάς για ένα βιβλίο το οποίο σου άρεσε πολύ! Το εκθειάζεις από την δική σου πάντα μεριά -την δική μου στην προκειμένη περίπτωση-. Το δύσκολο κομμάτι είναι όταν ένα βιβλίο δεν είναι αυτό που περίμενες, δεν σου άρεσε καθόλου, δεν τράβαγε και σε σπάνιες περιπτώσεις το άφησες στην μέση. Τι κάνουμε εδώ;;

Μετά από αρκετή σκέψη -γιατί έτσι είναι ο χαρακτήρας μου, να τα αναλύω πολλές φορές, ακόμη και υπέρ αναλύω- κατέληξα στο εξής συμπέρασμα.
Επειδή ακριβώς δεν είμαι κριτικός και ό,τι παρουσιάζω αναλύεται με βάση τα δικά μου γούστα, χωρίς τα στηρίζομαι σε λογοτεχνικούς κανόνες για το τί είναι σωστό ή λάθος, χωρίς επίσης επηρεασμούς από άλλες παρουσιάσεις ή και διαφημίσεις, ακόμη και συμπάθειες προς συγγραφείς και εκδοτικούς -το πάω μακρυά λέτε;-,  οι παρουσιάσεις είναι πέρα για πέρα υποκειμενικές, μένοντας στα πλαίσια της ευγένειας και του σεβασμού προς πολλούς ανθρώπους που εργάστηκαν για να βγει ένα βιβλίο -και είναι πολλοί, πολύ περισσότεροι από όσο νομίζεται-.

Εξάλλου, ένα βιβλίο που εμένα μου άρεσε, ενδεχομένως σε κάποιον άλλον να μην αρέσει. Και ισχύει και το αντίθετο φυσικά... κάποιο βιβλίο που να μην μου άρεσε, να αρέσει σε κάποιον άλλον. Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορείς να πεις ότι ένα βιβλίο είναι καλό ή κακό. Όπως και για έναν πίνακα ζωγραφικής δεν μπορείς να πεις εάν είναι κακός ή καλός. Η συγγραφή είναι κι αυτή τέχνη. Κι η τέχνη είναι υποκειμενική.
Είναι θέμα γούστου, αντίληψης, βιωμάτων και θα βάλω και τον παράγοντα της στιγμής, δηλαδή σε τι σημείο της ζωής σου βρίσκεσαι. Θα σας έχει τύχει κι εσάς να ξεκινήσετε ένα βιβλίο, αλλά για κάποιο λόγο να μην σας τραβάει. Ενώ, σε άλλη χρονική στιγμή πολύ αργότερα, να το ξεκινήσετε και να μην θέλετε να το αφήσετε από τα χέρια σας.

Όλα είναι θέμα timing. Το ωραίο και το πιο συναρπαστικό είναι όταν BookLovers συναντιόνται και αρχίζουν να μιλάνε για το αγαπημένο τους θέμα... τα βιβλία! Γίνεται μεγάλο BookStorming, που πολύ πιθανόν να κρατήσει ολόκληρη ημέρα και νύχτα!

Θα ήθελα και τα δικά σας σχόλια πάνω σε αυτό το θέμα. Αντικειμενική ή υποκειμενική κριτική; Τι πιστεύεται εσείς;