Ξέρω πως σας αρέσουν πολύ, όπως κι εμένα, αυτές οι mini συνεντεύξεις με αγαπημένους συγγραφείς! Και σήμερα θα γνωρίσουμε λίγο καλύτερα τον Μιχάλη Κατράκη, τον "καπετάνιο" του Ωκεανού!
Ζει μόνιμα στη Δράμα.
Μιχάλη σε ευχαριστώ θερμά για την διαδικτυακή μας κουβέντα και την εμπιστοσύνη σου! Ένα μεγάλο ευχαριστώ και στις εκδόσεις Ελκυστής!
-Νομίζω πως έχεις βάλει κομμάτια δικά σου στα βιβλία σου; Στο "χίλια μιλιγκράμ απουσίας" κάτι φάνηκε, αλλά στον ωκεανό θαρρώ περισσότερο. Βιωματικά εννοώ.
Ήταν πρακτικά αδύνατο ο "ωκεανός" να μην έχει κομμάτια δικά μου. Είναι, πέρα από ένα λογοτεχνικό κείμενο, μία μαρτυρία, μία καταγραφή μίας πολύ αληθινής ζωής και ενός βιώματος δυνητικά επώδυνου. Έπρεπε να αναζητήσω τον εαυτό μου, ή καλύτερα, τον εαυτό που κάποτε ήμουν. Έπρεπε να βρω εκείνο το παιδί.
-Θα έλεγες πως κατά κάποιο τρόπο "ξόρκισες" ας μου επιτραπεί να πω, μέσω του γραπτού τους φόβους σου, ακόμη και να εξιλεωθείς;
Αδύνατη η εξιλέωση με τις λέξεις, φοβάμαι. Ας πούμε πως αγόρασα (ακριβά) έναν λίγο πιο ήσυχο ύπνο.
-Θα πρέπει να ήταν αρκετά δύσκολος ο δρόμος αυτός γιατί κι η γραφή είναι μοναχική εργασία. Εύχομαι να ακολουθήσουν ακόμη καλύτερα βράδια. Πώς θα συνεχίσεις μετά από τον ωκεανό;
Γράφω μονίμως, καθημερινά, δεν ξέρω γιατί ή που στοχεύω με όλα αυτά τα γραπτά αλλά δεν μπορώ να το σταματήσω! Υπάρχει ήδη έτοιμη μία συλλογή διηγημάτων που, αν όλα πάνε όπως σχεδιάζουμε, θα δούμε στα βιβλιοπωλεία μέσα στο '21, λογικά κοντά στα τέλη του 2ου τριμήνου. Είναι μία δουλειά πολύ σκληρή, με ύφος νατουραλιστικό και, τολμώ να πω, οδυνηρό σε σημείο δυσφορίας. Και αυτό γιατί ενώ καταπιάνεται με πολύ επίγεια και ανθρώπινη θεματολογία, το γεγονός πως πρόκειται για αληθινές ιστορίες είναι από μόνο του τρομαχτικό. Έπειτα, υπάρχει μία ακόμα συλλογή έτοιμη που δεν ξέρω ακόμα τι να την κάνω και σελίδες επί σελίδων ποιημάτων τα οποία προς το παρόν δημοσιεύω ηλεκτρονικά στο ιστολόγιο που διατηρώ (1000mgapousias.com) και στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Για μεγάλη φόρμα δεν έχω κάτι (ολοκληρωμένο) ακόμα αλλά υπάρχουν "αγκάθια" που σκέφτομαι να τραβήξω, να δούμε πόσο βαθιά φτάνουν!
-Δεν το γνώριζα το ιστολόγιο! Μπήκε στην λίστα! Θεωρώ πολύ γενναίο και τολμηρό αυτό που κάνεις σαν προσωπικό σου στοίχημα. Πώς όμως είναι εύκολο να συνδυάσεις το παραπάνω με την καθημερινή σου ζωή και την προσωπική (νομίζω έχεις οικογένεια).
Όσο εύκολο είναι ενώ έχει κάποιος μία καθημερινή και προσωπική ζωή, παράλληλα να αναπνέει. Είναι μία φυσική διαδικασία, κάπως μονόδρομη και εξουσιαστική. Κάθε διαθέσιμο δευτερόλεπτο επιστρατεύεται. Χωρίς εξηγήσεις. Φυσικά.
-Ποιες οι προτιμήσεις σου σε αναγνώσματα; Ή τι διαβάζεις αυτό το διάστημα;
Δυστυχώς, ένα από τα "δεινά" της συγγραφής είναι πως πλέον έχω πάψει να διαβάζω ως αναγνώστης. Διαβάζω μονίμως ως συγγραφέας. Δεν αφήνομαι εύκολα στο κείμενο. Δεν επιτρέπω "ευκολίες" στον γραφιά αλλά και στον εαυτό μου, αναζητώ άλλου είδους στοιχεία μέσα στο κείμενο, την τεχνική, τον κουρασμένο άνθρωπο πίσω από την πρόταση. Περισσότερο σπουδάζω λογοτεχνία παρά απολαμβάνω. Αυτή την περίοδο "δανείζομαι" από τον Ρομπέρτο Μπολάνιο, κουβαλώντας μαζί μου μόνιμα το 2666, σοκαρισμένος από το βάθος του. Καθώς πρόκειται για ένα τιτάνιο έργο, που στην ουσία είναι τέσσερα βιβλία δεμένα σε 1200 πυκνογραμμένες σελίδες, "σπάω" τη ροή του με ποίηση. Σαχτούρης, Λειβαδίτης, Χιόνης, Ρέιμοντ Κάρβερ. Παράλληλα, διαβάζω διηγήματα ενός απίστευτα καλού συγγραφέα που ενώ έχει ήδη κυκλοφορήσει ένα βιβλίο, εσείς θα τον ανακαλύψετε σε λίγους μήνες που θα κάνει την "καλή" του εμφάνιση.
-Είναι πολύ ευχάριστο που εμφανίζονται εξαιρετικοί νέοι συγγραφείς. Λίγες οι εκδόσεις που δίνουν χώρο για πρωτοεμφανιζόμενος. Καλή ώρα που γνωρίσαμε εσένα και που θα έχουμε συνέχεια!
Σε ευχαριστώ πολύ για όλα! Και τι ωραίες ερωτήσεις! Καλώς βρεθήκαμε!
0 Σχόλια